Κλάουζεβιτς, Καρλ φον-

(Karl von Clausewitz, Μπουργκ 1780 – Μπρεσλάου 1831). Πρώσος στρατηγός. Έλαβε μέρος σε όλους τους πολέμους εναντίον της Γαλλίας και του Ναπολέοντα, από το 1792 έως το 1815, και αργότερα διορίστηκε καθηγητής στην πρωσική σχολή πολέμου. Είναι γνωστός κυρίως ως συγγραφέας συγγραμμάτων σχετικών με στρατιωτικά θέματα και ως θεωρητικός της πολεμικής τέχνης. Ο Κ. εξέθεσε τις θεωρίες του στο έργο του Περί πολέμου (Von Kriege, 1832-34), το οποίο ωστόσο δεν κατόρθωσε να ολοκληρώσει. Στο έργο αυτό, που δημοσιεύτηκε μετά τον θάνατό του και συνεχίζει να ασκεί επιρροή στη σύγχρονη πολιτική σκέψη και στη θεωρία διεθνών σχέσεων, ο Κ. χαρακτηρίζει τον πόλεμο ως μία από τις μορφές της πολιτικής, δηλαδή ως επέκταση της πολιτικής, που πραγματοποιείται με διαφορετικά μέσα από αυτά που χρησιμοποιεί η διπλωματία. Πέρα από το γεγονός ότι ο Κ. θεωρούσε τον πόλεμο ως αναπόσπαστο στοιχείο της ρεαλιστικής άσκησης πολιτικής, υποστήριζε την άποψη ότι θα πρέπει να καταβάλλεται κάθε προσπάθεια για να επιτευχθούν οι περισσότερες δυνατές στρατιωτικές νίκες με τη χρήση κάθε μέσου. Το έργο του Κ., φανερά επηρεασμένο από τις ιδέες του Μακιαβέλι, έχει ασκήσει επίδραση σε πολλούς επιστήμονες του 20ού αι. Ο Κ. έγραψε και άλλες μελέτες, σχετικά με τις εκστρατείες του Ναπολέοντα στην Ιταλία (1796-97).